25 آبان 1404
در روایاتی امام صادق(ع) مؤمنان را پیش از مشورت با آگاهان به خیرجویی از پروردگار فرا می خواند و می فرماید: «إِذَا أَرَادَ أَحَدُکُمْ أَمْراً فَلَا یَسْتَأْمِرْ أَحَداً حَتَّی یُشَاوِرَ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِیهِ قُلْنَا وَ کَیْفَ یُشَاوِرُ قَالَ یَسْتَخِیرُ اللَّهَ فِیهِ أَوَّلًا ثُمَّ یُشَاوِرُ فِیهِ فَإِذَا بَدَأَ بِاللَّهِ أَجْرَی اللَّهُ الْخِیَرَةَ عَلَی لِسَانِ مَنْ أَحَبَّ مِنَ الْخَلْقِ» «چون یکی از شما در پی کاری برآمد، باید پیش از مشورت با مردم، با پروردگار بزرگ رایزنی کند. یکی از حاضران پرسید فدایت شوم رایزنی خداوند چیست؟ امام علیه السلام پاسخ داد: نخست ازخداوند طلب خیر می کنی، آنگاه به مشورت با مردم می پردازی. زیرا وقت کاری با خداوند آغاز شود. پروردگار خیر را بر زبان بندگانش جاری می سازد.»
اما استخاره هایی که امروزه بین عدهای از مردم رایج است ریشه های روایی دارد و در روایات به انواع استخاره ها مثل استخاره ذات الرقاع، با قرآن، با تسبیح و... اشاره شده است. مثلا راوی می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: تصمیم بر کاری گرفتم و از خدا درخواست خیر در آن کار را کردم اما مردد هستم و هر دو طرف کار یعنی انجام دادن یا ندادن آن برایم واجد اهمیت است در چنین صورتی چه کنم؟ حضرت فرمود: نخست اقامه نماز کن سپس هر چه به قلبت خطور کرد بدان عمل کن و قرآن را باز نموده و به اول چیزی که برخورد می کنی عمل کن.